Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Bonum incolumis acies: misera caecitas. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias?

Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit.

Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Quorum altera prosunt, nocent altera. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.

Sed quot homines, tot sententiae;

Non semper, inquam; Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Ad eos igitur converte te, quaeso. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Equidem e Cn. Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris.

Si longus, levis dictata sunt. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Rationis enim perfectio est virtus;